Wat voor beeld heb je eigenlijk van mij?

Wat voor beeld heb je eigenlijk van mij?

Onlangs besprak ik samen met een opdrachtgever de beelden die we over elkaar vormen. En hoe die beelden enorm in de weg kunnen staan als we samen een project willen realiseren. Een weerbarstige kwestie de wereld van de beelden.

Toen ik heel concreet vroeg aan deze opdrachtgever ‘wat is jouw beeld van ons?’ werd het even ongemakkelijk aan de overkant van de tafel. Het ongemak zat hem in het frank en vrij durven benoemen van dat beeld in mijn aanwezigheid. Zorgvuldig formulerend schetste mijn gesprekspartner haar beeld. En ik deed op mijn beurt hetzelfde. ‘Nu zijn we veel te lief voor elkaar was mijn reactie. Zeg het nu eens in de woorden die jij gebruikt als je met collega’s bij de koffieautomaat staat.’  Toen het echte eerlijke ei eenmaal was gelegd, konden we vrij makkelijk een laagje dieper komen.  En ontstond er ruimte rustig te luisteren naar de tekortkomingen en de drijfveren van de ander en het andere bedrijf.

We deden een interessante ontdekking. Beelden maken of hipper gezegd ‘framen’ gebeurt soms onbewust en soms bewust. We kwamen er achter dat het niet eens zozeer het beeld zelf is wat echt in de weg staat. Maar ons gebrek aan handvatten om die beelden te onderzoeken en samen te bespreken. Hoe fijn zou het zijn als je samen met je opdrachtgever op een doodgewone doordeweekse vergaderdag er eens gemakkelijk voor gaat zitten om samen deze puzzel te leggen? Welk beeld doemt er nu weer op en waar is het op gebaseerd?  Zonder dat je direct boos, gekwetst of defensief wordt.

Ik denk dat het onze samenwerking veel eenvoudiger zou maken als we zo’n gesprek gewoon gaan vinden. Het zien als een ontdekkingsreis. Blij dat je samen iets boven tafel peutert wat helpt om makkelijker samen te werken. En niet onbelangrijk: wat ons allebei helpt risico’s eerder en beter onder ogen te zien. Nog al te vaak sluimeren onuitgesproken beelden als een veenbrand onder een project totdat het ineens explodeert. Dan is de schade vaak al groot.

In ons gesprek bleek het kennen van elkaars context en drijfveren al voldoende om de stap van principes naar belangen te maken. Het geestige was ook dat we helemaal niet geïnteresseerd waren in de vraag wat waar of onwaar was. Veel boeiender vonden wij dat we - gek genoeg - niet wisten hoe we dat gesprek op gang moesten brengen. We vinden het kennelijk moeilijk om dichtbij te komen.

Een gemiste kans want hierdoor zou het ons beter lukken een onterecht beeld vroegtijdig naar het rijk der fabelen te verwijzen. Wat zou dat veel ruimte geven om anders samen te werken. En wat zouden we daarmee veel risico’s kunnen voorkomen. Helemaal Marktvisie dit gesprek.  

Ellen Masselink, directeur BAM Business Developers, ellen.masselink@bam.com